روی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
روی (به انگلیسی: Zinc) عنصری است، شیمیایی با علامت اختصاری Zn که دارای عدد اتمی ۳۰ است. روی فلزی است، به رنگ سفید متمایل به آبی که بر اثر رطوبت هوا تیره رنگ میشود و در حین احتراق رنگ سبز براقی تولید میکند. روی بعد از آهن، آلومینیوم و مس چهارمین فلز مورد استفاده در دنیا میباشد. از موارد استفاده روی میتوان آلیاژهای مختلف از جمله برنج و فولاد گالوانیزه را نام برد.