دستگاه فرز - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فرزکاری (به آلمانی: Fräsmaschine) به فرایند ماشینکاری توسط ابزارهای دوار برای براده برداری گفته می‌شود. این کار ممکن است در محورهای مختلف، با تغییر جهت، و همراه با، یا بدون اعمال فشار انجام شود. فرزکاری گستره زیادی از فرایندها و ماشین‌ها را پوشش می‌دهد. فرزکاری می‌تواند توسط گستره زیادی از ماشین ابزارها انجام شود. پس از ابداع کنترل عددی رایانه ای (CNC) در دهه ۱۹۶۰، دستگاههای فرزکاری تبدیل به ایستگاه‌های فرزکاری شدند؛ امکاناتی از قبیل تعویض ابزار خودکار، مخزن ابزار یا کاروسل (carousel)، قابلیت کنترل اتوماتیک توسط رایان
