سنگدانه - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
سنگدانه (به انگلیسی: Aggregate) مجموعهای است از دانههای سنگی که به عنوان عضوی از بتن ایفای نقش میکند. خواص فیزیکی سنگدانهها معمولاً مورد بررسی بیشتر قرار میگیرد زیرا در مقایسه با ویژگیهای شیمیایی، تأثیر بیشتری روی عملکرد بتن حاصل دارد. تخلخل، شکل و بافت از خواص سنگدانهها هستند که تعیینکننده وزن واحد حجم، مدول الاستیسیته و پایداری ابعادی بتن است.